M JAK MATKA

21:38 Cinnamon Home 5 Comments

Kobieta nieidealna, uparta, która czasem za dużo marudzi i narzeka, której nie raz chce się powiedzieć "jak grochem o ścianę".

Kobieta, która jednocześnie potrafi cieszyć się z najmniejszej drobnostki, ze śpiewu ptaków o poranku czy słońca na niebie.

Kobieta, która za bardzo przejmuje się tym, co powiedzą inni, choć powoli z tego wyrasta.

Kobieta, która wiele poświęciła dla swoich dzieci. Chyba nawet zbyt wiele. 

Kobieta, która wie, co to ciężka praca i której nie obce są łzy, ból i smutek.

Kobieta, która za bardzo rozpieszczała (i w sumie nadal to robi) zarówno swoje dzieci, jak i męża, często zapominając o sobie. 

Kobieta, która zawsze na pierwszym miejscu stawiała dom i rodzinę.

Kobieta, która tak rzadko słyszy, że jest kochana. Chociaż to wie i czuje. 

Najważniejsza kobieta w moim życiu. Matka... moja Mama.

Kobieta, która gdy zobaczyła dwie kreski na ciążowym teście, zaczęła ryczeć. I tak ryczała przez prawie tydzień.  I nie były to łzy radości. Którą owładnął wtedy strach i obawa, że już nic nie będzie takie samo, że dawne życie już nie wróci (i która teraz jest przekonana, że łzy  te to była sprawka szalejących hormonów, bo jakże inaczej można wytłumaczyć to idiotyczne zaćmienie umysłu).

Kobieta z mnóstwem wad, uparta i krnąbrna, która często musi "postawić na swoim".

Kobieta, która kocha swoja rodzinę najbardziej na świecie i dla której syn i mąż zawsze będą numerem 1.

Kobieta, która nie nudzi się "siedząc" w domu z dzieckiem, nudzą ją jednak pytania, czy jej się to  nie nudzi.

Kobieta, która kocha być matką. Nieidealną, bo idealnych nie ma. I choć czasem za dużo rozpieszcza albo pozwala oglądać bajki, mimo że to przecież takie "niewychowawcze", to dąży do tego, by być jak najlepszą.
Kobieta. Matka. Ja.